Perfectionisme is een vorm van faalangst - deel 2
In deel 1 beschreef ik hoe ik bewust werd van het feit dat perfectionisme geen talent is maar dat het je tegen houdt, heb ik het perfectionisme losgelaten.
Het was belangrijker dat potentiële klanten wisten dat ik er was, dan dat ik een huisstijl had die er professioneel uitzag maar misschien niet bij mij paste. Liever eerst met eigen foto’s werken, met klanten werken en zo leren wat ik wilde uitstralen, om dan met het geld dat ik verdiend had dankzij die klanten te investeren in een huisstijl die echt bij me paste.
Als ik aan het googlen ben en op pagina 1 een antwoord vind waarvan ik denk: ‘ja, dat is interessant’ en dan de neiging voel om toch nog door te klikken naar de volgende pagina, dan zeg ik tegen mezelf dat goed, goed genoeg is.
Wat een tijd bespaar ik hiermee!
Goed is goed genoeg zorgt ervoor dat ik in actie kom. En daardoor leer ik wat ik tof vind. Kom ik met hele fijne mensen in contact. En heb ik het gevoel dat ik dingen verwezenlijk.
Ik zal perfectionisme nooit meer als een kwaliteit op tafel gooien. Wel mijn oog voor detail. Want dat kan net het verschil maken tussen gemiddeld of bovengemiddeld. En mijn dadendrang zal ik ook benoemen, want door te gaan doen komt er schot in de zaak. En dat is veel meer waard voor een klant dan een teamlid dat nergens toe komt omdat iets perfect moet zijn.