Focus op wat wel is

Mijn oma is deze week overleden. Ze was ruim 98, een rijk lang leven geleefd. Ik had geen speciale band met haar (ze heeft 32 kleinkinderen en was geen hele warme vrouw) maar ik wilde er wel zijn voor mijn moeder.

Ik ben verdrietig geweest dat door Corona we niet als familie allemaal samen kunnen zijn maar mijn man heeft me geweldig gesteund en erop aangedrongen dat ik gewoon naar mama zou gaan.

Ik ben gisteren naar België gereden. In de auto had ik een fijn gesprek met een broer.

Mijn oma ligt thuis opgebaard (ze woonde bij mijn oom) en ze lag er vredig bij omringd door een bloemenzee. Fijn om haar toch nog even te zien.

Ik heb ‘s avonds gekookt voor mijn tantes, oom en mama. Er zijn een paar neven en een nicht langsgekomen. En gisterenavond heb ik nog lang zitten praten met een zus van mijn vader die bijna 13 jaar geleden overleden is.

Ik was erg in opstand over de hele coronatoestand maar op een bepaald moment heb ik een switch gemaakt. Ik wilde dit bijzondere moment niet laten verpesten door mijn boosheid. Ik wilde er op een liefdevolle manier zijn voor mijn moeder en andere familieleden.

Ik voel nu vooral dankbaarheid voor de contacten die ik wel heb kunnen hebben.

Zo fijn!

p.s. Foto is van de bloemen die ik haar op haar 98ste verjaardag gaf.

p.p.s. Ik heb even getwijfeld of ik dit verhaal zou delen hier. Ik weet dat hier veel steunbetuigingen zal krijgen en dat is super lief maar ik wilde dat niet de reden van dit bericht laten zijn. Omdat ik altijd meegeef dat het belangrijk is dat mensen een gevoel krijgen bij jou, plaats ik het toch. Zodat je kunt zien hoe je mindset je kan helpen, ook bij verdrietige dingen.