Halloween of niet

Eigenlijk heb ik helemaal niks met Halloween. En ik was vast van plan om mijn kinderen duidelijk te maken dat dit een Amerikaans feest is en dat wij daar niet aan meedoen.

Maar elk jaar klinkt hun vraag luider om toch iets aan Halloween te doen. Dus was ik op zich wel blij dat ze begrepen dat trick or treat dit jaar niet zo’n goed idee is omwille van Corona.

Hoe ik ze het volgend jaar uit hun hoofd zou praten, zou ik nog wel zien. Totdat ik mezelf deze week op een ochtend hoorde zeggen: “nou, volgens jaar kunnen jullie wel gewoon langs de deuren gaan.”

Whaaat?! Had ik dat echt gezegd?

Ja! En voelde ook heel passend.

Het is niet omdat ik er niet mee opgegroeid ben, dat ik het mijn kinderen moet ontzeggen. Het is gewoon een feit dat Halloween ook hier steeds meer beleefd wordt.

Ik gun mijn kids hun jeugdherinneringen.

Ik wil niet blijven vasthangen in vastgeroeste overtuigingen. Ook in mijn werk vind ik het verfrissend om gewoontes en ideeën regelmatig in vraag te stellen.

Vandaag maakte ik voor het eerst uitgesneden pompoenen. De jongste had daar de hele week naar uitgekeken.

Ik ben best wel trots op het resultaat. En vond het zowaar ook leuk om te doen.

Doe jij iets aan Halloween? En wat dan?